Ve Sonsuza Dek Mutsuz Yaşadılar...

Herhangi bir Newyorker'a elinde salçalı ekmekle çamurda  misket oynayan çocukları anlatmak zor.

Diyarbakırlı bir çocuğa 16 yaşında kendi ağaç evine taşınan Norveçli çocuğu anlatmak daha da zor.

Masallar bunun için var.

Bize bizim gibi olmayan şeyleri anlatırlar.

Hayatımıza giren ilk kötü kahramanlar masallarda doğar.

Bazen ilk iyi kahramanlar anne, babalar.
 
O canavarlarından seni koruyarak daha da kahraman olurlar.

Ama tüm çocuklardan uzun yaşar, kötü kahramanlar.

İhtiyar çocuklardan uzun yaşarlar.

Ama mutsuzdurlar.

Kötülük mutsuzlukla beslenir.

Mutlu olandan kötülük çıkmaz.

Kafa sağlığını yitirmiş olanları saymazsak.

O yüzden taş atana taş atma işte.

Ekmek at ki karnı doysun, çiçek at ki yüzü gülsün.

Alnını şakağına yasla.

Boynunu öp.

Avucunu ısır

Çocuk olsun.